რექჰა: ამიტაბჰ ბაჩანი ღმერთი არ არის!

რუბრიკით "ინტერვიუ ვარსკვლავთან" გთავაზობთ ინტერვიუს რექჰასთან, რომელიც დაახლოებით ორი წლის წინ არის ჩაწერილი
მისით კვლავ აღფრთოვანებულები არიან. მან ბევრი რამ გადაიტანა, ბევრჯერ შეიცვალა იმიჯი, თუმცა დარჩა კვლავ იმ გამოუცნობ პიროვნებად რომელიც ნათლადაა გამოკვეთილი მისი ჩაცმის მანერაში და მისი ყოველდღიური ცხოვრების წესში: ადრე დაძინება და ადრე ადგომა.
ის დიდი ეკრანის ვარსკვლავია, რომელმაც უარი თქვა ბევრ შემოსავლიან წინადადებაზე მიეღო მონაწილეობა რეკლამებში და ტელეშოუებში. მისი ბოლომდე შეცნობა შეუძლებელია თუმცა ინტერვიუ მოიცავს რაღაც ინფორმაციას იმის შესახებ რა ხდება მის თავსა და გულში.
–რა ხდება ამ კვირა დღეს?
–ის რაც ნებისმიერ სხვა დღეს. ყოველი დღე გრძელდება ჩემი "ზრდა". ვინ გავხდი და ვინ მინდა გავხდე... ახლა ალბათ მკითხავთ ვინ მინდა გავხდე?
–ვინ გინდათ გახდეთ?
–მე მინდა ვიყო ჩემი თავი საუკეთესო სახით
–რატომ აკეთებთ აქცენტს საკუთარ თავზე?
–მე მე ვარ! მითხარით რატომაც არა? მე ყოველთვის ასეთი ვიყავი. მე ასე მომწონს! ბოლოსდაბოლოს ეს სამყარო შენთვის არსებობს მანამ სანამ შენ ცოცხლობ. მე ასე სპეციალურად არ ვიქცევი. უბრალოდ ასეთი ვარ!
–და ეს არ არის ნარცისიზმის გამოვლინება?
–აქედან იწყება ყველაფერი. სილამაზე დევს საკუთარი თავის მოცქირალ თვალებში. მე არ მაღელვებს როცა ამბობენ ჩემზე რომ არა ვარ ამ სამყაროდან, რომ უცნაური, ამოუცნობი და არანორმალური ვარ... მე არც ისე გავნსხვავდები სხვათაგან. ყველას სურს იყოს ინდივიდუალური და არა ისეთი როგორიც სხვებია. მე შემაყენეს დიდ კვარცხლბეგზე... მთვლიან არამიწიერად ან...
–თქვენ იცნობთ სხვადასხვა თაობას ვარსკვლავებისა. ფიქრობდა თუ არა რომელიმე მათგანი თქვენნაირად? დამისახელეთ სამი ვარსკვლავი მაინც ასეთი.
–რატომ მხოლოდ სამი? მე ვიცი ბევრი მათგანი ცინც მიაღწია ბევრს ცხოვრების სხვადასხვა სფეროში. რა საჭიროა შე4დარებები? ან რატომ ვისაუბროთ მხოლოდ ვარსკვლავებზე? მაგ; ჩემს მსახურს ჰყავდა რვა შვილი, მაშინ როცა ის ჯერ კიდევ არ იყო 30 წლის. მისი ოჯახისათვის ის არ არის ისეთი როგორიც სხვებია, ის უფრო ძლიერია. ჩემმა ცხოვრებისეულმა გამოცდილებამაც მასწავლა ვყოფილიყავი განსხვავებული სხვათაგან.
–როდესმე შეგიდარებიათ თავი მინა კუმარისათვის?
–რაააააააა? არავითარ შემთხვევაში. მე არ მაქვს მისი წარმომავლობა, მისი კულტურა, მისი სტილი კინოში მუშაობის. ის იყო ნამდვილი ლეგენდა, ნამდვილი გამოცანა.
მე ამ ტიტულებს ადვილად მაძლევენ: ის ლამაზია, გამოუცნობია, იდუმალია, მიუწვდომელია... მე ასეთი სულაც არა ვარ!
–მაშინ რატომ არასოდეს გვიშვებთ თქვენს სახლში?
–პასუხი ძალიან უბრალოა. ისინი ვისაც ეს ნამდვილად უნდათ პოულობენ ამის საშუალებას. ჩემი ცხოვრება ყოველთვის ნებისმიერ სცენარზე უკეთესად "მუშაობდა"... ყველაფერი რაც ეხება ჩემს სამუშაოს, შეხვედრებს პროდიუსერებთან ხდება აქ, ოფისში. ჩემს ოჯახში არავინ შემოდის ოჯახის წევრების გარდა.
–როგორი საძინებელი გაქვთ?
–ისეთი როგორიც მე ვარ თავად. უბრალო, პრაქტიკული, მოხერხებული, თბილი და ესთეტიურად მიმზიდველი. ამასთან მე საკმაოდ მაღალი ვარ ასე რომ საწოლიც დიდია.
–ყველაზე კარგი საწოლი რომელზეც დაგიძინიათ
– დედაჩემის ხელები
–რამდენი სარკეა თქვენს სახლში?
– ვფიქრობ თითო თითოეულ ოთახში
–გახსოვთ თქვენი ფოტო, სარკეს რომ კოცნით? მან ბევრი აზრთა სხვადასხვაობა გამოიწვია.
–ეს იყო გულწრფელი წინადადება გაუტამის. ეს ჩემი იდეა არ იყო. ასეთი თავის გაღმერთება კარგა ხანია შემშლიდა ალბათ ჭკუიდან.
–ცხოვრების მანძილზე თქვენ ბევრი რამ გადაგხდათ. ალბათ სკეპტიკოსიც გახდით.
–ჯობდა რომ გავმხდარიყავი... არა, მე არა ვარ სკეპტიკოსი. მას შემდეგ რაც ამდენი რამ გადავიტანე ცხოვრებაში, მე ისევ ვენდობი ადამიანებს.
–რას გულისხმობთ როცა ამბობთ "ამდენი რამ გადავიტანე ცხოვრებაში"? ალბათ მუკეშ აგარვალთან ქორწინება რომელიც დასრულდა წარუმატებლად.
-რა იცით თქვენ? მხოლოდ ის, რასაც წერდნენ გაზეთებში. ადამიანი ჯოჯოხეთს გადის პირად ცხოვრებაში ყოველდღიურად. უბრალოდ ყველას არ სურს მოჰყვეს დეტალების შესახებ. დღეს ყველაფერი დაკავშირებულია ურტიერთობის ასეთ ფორმასთან: შენ – მე, მე – შენ. ყველანი გამორჩენას ეძებენ. ერთმანეთს იყენებენ. შუძლიათ ყელი გამოგჭრან, დანა ჩაგარტყან ზურგში. არ მინდა პესიმისტი გამოვჩნდე, მაგრამ ჩვენ თითონ ვუქმნით ერთმანეთს ჯოჯოხეთს. (თემისგან გადაუხვია)
–ჯოჯოხეთი? ესეც გამოგივლიათ, როდის?
–იყო ასეთი პერიოდი ცხოვრებაში, როცა მეგონა რომ მე მართლა ჯოჯოხეთში ვარ, შავ უფსკრულში. ასე მეჩვენებოდა იმ დროს.
–ადამიანების წარმოსახვაში თქვენ ყოველთვის დაკავშირებული ხართ ბ–ნ ამიტაბჰ ბაჩანთან. არ გინდათ რომ დასრულდეს ეს?
–რატომ? იმედი მაქვს ეს არ მოხდება. ბ–ნი ბაჩანი ერთ–ერთი ყველაზე საუკეთესო მოვლენათაგანია რაც ჩემს ცხოვრებაში. საუკეთესო მასწავლებელი, საუკეთესო გურუ.
–ამბობთ რომ გურუო, მაგრამ თქვენ მას არ ეკონტაქტებით უკვე რამდენი წელია.
–მერე რა? მე ბევრი რამ ვისწავლე მისი ქცევის მანერებისაგან კამერის მიღმა და კამერის წინაც.
– ერთ საქორწილო წვეულებაზე თქვენ გამოჩნდით სინდურით შუბლზე და თმაზე. ამან მაშინვე გამოიწვია უამრავი ჭორი და ვარაუდი
–ღმერთო! მე იქ მივედი პირდაპირ ფილმის გადაღებებიდან. მე არ მაღელვებს ადამიანების რეაქცია. უნდა აღვნიშნო რომ სინდური მე ძალიან მიხდება
–როგორი იქნება ქალბატონი რექჰა მომავალში?
–მე არასოდეს მშურდა კოლეგების, რომ შხვდათ ესა თუ ის ფილმები. ისინი ხომ ძალიან ბევრს აკეთებენ. მე არ მაინტერსებს რას აკეთებენ ისინი ტელევიზიებში, მონაწილეობენ თუ არა რეკლამებში. ჩემი მოთხოვნილებები უბრალო, მაგრამ ძლიერია. მე ჯერ ვარ ქალი და შემდეგ მსახიობი. მე მინდა ვიყო უფრო თვითკმაყოფილი. ვინ იცის? იქნებ ბედნიერიცა ვარ რომ მივიღე ამდენი სიყვარული, უსაზღვრო პატივისცემა. მე რა შემიძლია ვითხოვო მეტი.
–თქვენი აზრით გააკეთეთ ყველაფერი რაც შეგეძლოთ?
–სრულებითაც არა. როგორც დილიპ კუმარმა თქვა, როდესაც იღებ ჯილდოს კინოში ჩადებული ღვაწლისათვის, გგონია რომ ეს ყველაფერი სხვის შესახებაა. მაგ; ჩემი კომედიური მხარე, მისი ჩვენება შესძლო მხოლოდ რიშიდ მუქჰერჯიმ ფილმში "Khubsurat". ჩემში ბევრია დაფარული და ამოიკითხავი.
–ვინ არის თქვენი სამი საუკეთესო მეგობარი?
–ფარზანა, სურინდერ მაკანი, ის დელშია და ერთი მეგობარი კიდევ, რაღაც შეუცნობელი ფიგურა ღვთიური წარმოშობის
-ოოო, ბატონი ბაჩანი?
-ის ღმერთი არ არის. ადამიანები არ შეიძლება გავუთანაბროთ ღმერთების სტატუსს.
–მოდით ვისაუბროთ თქვენს პროფესიონალურ ცხოვრებაზე მოცემულ მომენტში.
–ახლახან ვმუშაობდი პროექტზე "Sadiyaan" ჰემა მალინთან ერთად. ვთამაშობ რიში კაპურის მეუღლეს. ფილმი დებიუტი ლავისათვის, შაჰრუქჰანის ვაჟისათვის. ასევე მივიღებ მონაწილეობას ჰემა მალინის პროექტში, სადაც მე და იშა ვითამაშებთ.
–წაიყვანდით ისეთ შოუს როგორიცაა "Kaun Banega Krorpati"?
–არა... თუმცა მქონდა შემოთავაზებები ბევრი მაგდაგვარი შოუების.
–რატომ გაურბით რეკლამებში მონაწილეობის მიღებას?
–მე ჯერ კიდევ წინ მაქვს თვითგამოხატვის ის ხერხები რომელსაც ჩემგან ელოდება თაყვანისმცემლები. დღსდღეობით პლასტიკური ქირურგიის ერაა, მაგრამ ეს არ არის ჩემთვის. უმოკლესი გზა არ არის საუკეთესო.
–რას იტყვით თქვენი "ბიოგრაფიისადმი" მოლოდინზე?
–არანაირ ბიოგრაფიას არ შეუძლია გადმოსცეს სინამდვილე. მაგ; დილიპ კუმარი ღვთიური კაცია. ის არასოდეს არ მიმართავს არანაირ ხაფანგს. არასოდეს არაფერს არ არეკლამებს. არის უბრალოდ თვითმყოფადი. მეც მინდა ვიყო სწორედ ასეთი.
–იქნება თუ არა როდესმე ისევ რექჰას კონცერტი?
–მე ორჯერ მოვაწყვე კონცერტი ჩემს ცხოვრებაში, 87 და 97 წელს. ყველაფერი როგორც საჭიროა ისე უნდა გეკეთდეს. არ მინდა დავრბოდე ერთი ადგილიდან მეორეზე...
–რატომ არასოდეს გიფიქრიათ ბავსვის შვილად აყვანაზე?
–იმიტომ რომ ეს ყველაზე რთული საქმეა. მე ვიცი რა არის იყო მოკლებული მამის სიყვარულს, ამიტომაც მე მინდა რომ ბავშვებს ჰყავდეთ ორივე მშობელი. ამიტომაც არასოდეს მიფიქრია შვილად აყვანაზე და არც ქორწინების გარეშე შვილის გაჩენაზე.
–თქვენ გინდათ რომ თქვენი დიშვილი მსახიობი გახდეს?
–მე? არა, ეს მას სურს.
–როგორ ფიქრობთ აქვს მას მონაცემები?
–არ შემიძლია ასე ვთქვა რაიმე... ჩემი აზრით ის ფაქიზი ნატურაა
–კარგით. კიდევ რის შესახებ გკითხოთ?
–არაფერზე. თქვენ უკვე ისედაც დამისვით კითხვები რომლებზეც არ მინდოდა მეპასუხა.